Równe traktowanie w zatrudnieniu

Przeczytaj także: Równe traktowanie w zatrudnieniu

To nie jest dyskryminacja

Warto też wiedzieć, jakie działania nie naruszają zasad równego traktowania. Oto one:

• odmówienie zatrudnienia ze względu na wcześniej omawiane przyczyny (np. płeć), o ile jest to uzasadnione rodzajem pracy, warunkami jej wykonywania lub wymaganiami zawodowymi,
• zmniejszenie wymiaru czasu pracy (np. z całego etatu na pół etatu) z przyczyn niedotyczących pracownika,
• dostosowanie pracy do indywidualnych potrzeb i wymagań niektórych pracowników ze względu na ochronę rodzicielstwa, wiek lub niepełnosprawność,
• ustalanie warunków zatrudniania i zwalniania pracowników, zasad wynagradzania i awansowania oraz dostępu do szkoleń w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych z uwzględnieniem kryterium stażu pracy,
• różnicowanie pracowników ze względu na religię lub wyznanie, jeśli stanowią one – w związku z rodzajem i charakterem działalności prowadzonej w ramach kościołów i innych organizacji wyznaniowych, a także organizacji, których cel działania pozostaje w bezpośrednim związku z religią lub wyznaniem – istotne, uzasadnione i usprawiedliwione wymagania zawodowe. Mówiąc po prostu, np. zatrudnienie katolika do propagowania czy nauczania wiary katolickiej nie jest przejawem dyskryminacji.

Mobbing

Pojęcie mobbingu pojawiło się w Kodeksie pracy całkiem niedawno. Według Kodeksu oznacza ono wszelkie działania podejmowane w stosunku do pracownika lub skierowane przeciwko niemu, które polegają na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, co wywołuje u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej. Działania te mogą też mieć na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, odizolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

Pracodawca ma obowiązek przeciwdziałania mobbingowi.
Pracownik, u którego mobbing wpłynął negatywnie na ogólny stan zdrowia, może domagać się od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Jeśli wskutek mobbingu pracownik rozwiązał umowę o pracę, również ma on prawo domagać się od odszkodowania od pracodawcy. Wartość odszkodowania nie może być niższa od aktualnie obowiązującego minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Chcąc rozwiązać umowę o pracę, mobingowany pracownik musi złożyć odpowiednie oświadczenie na piśmie, w którym poda przyczyny, dla których się zwalnia.

Oto przykłady zachowań, które noszą cechy mobbingu:

• jawne i częste krytykowanie pracownika, przesadne kontrolowanie, negatywne komentowanie jego czynów i decyzji,
• przeciążanie pracownika nadmiarem pracy lub odwrotnie – pozbawianie go odpowiedzialnych zadań lub przydzielanie zadań, które są uwłaczające dla jego kompetencji i umiejętności,
• sugerowanie pracownikowi, że się buntuje, jeśli stara się on tylko odeprzeć ataki przełożonego,
• nieuwzględnianie pracownika przy awansach,
• nieustanne przerywanie pracownikowi wypowiedzi.

Sprawcami mobbingu są głównie bezpośredni przełożeni, w mniejszym stopniu także współpracownicy. Zdarza się, choć rzadziej, że sprawcami mobbingu są podwładni osoby nękanej.

Równe traktowanie kobiet i mężczyzn

Uregulowania prawne dotyczące równouprawnienia kobiet i mężczyzn pojawiły się, aby propagować równe traktowanie kobiet i mężczyzn w miejscu pracy. W szczególności dotyczy to:

• wykonywanej pracy,
• warunków zatrudnienia,
• możliwości rozwoju zawodowego.

Współpraca pomiędzy pracodawcą i pracownikiem

Aby w firmie kobiety i mężczyźni byli traktowani na równych zasadach, potrzebna jest naturalnie współpraca na tym polu między pracodawcą i pracownikami. Dotyczy to przede wszystkim kwestii wynagrodzeń, które powinny wynikać z charakteru pracy, a nie z tego, czy na danym stanowisku znajduje się mężczyzna, czy kobieta. Innymi słowy, praca na podobnych stanowiskach powinna być opłacana w podobnej wysokości niezależnie od płci.