Plan urlopów pracowników

Przeczytaj także: Urlop okolicznościowy a macierzyński

W mojej ocenie złożenie takiego wniosku jest wskazane, bowiem pracownik może udać się jedynie na taki urlop, który jest zaakceptowany przez pracodawcę. Plan urlopów nie daje pracownikowi bezwzględnego uprawnienia do rozpoczęcia urlopu w zaplanowanym terminie. Konieczne jest ponadto oświadczenie pracodawcy woli (wyrażenie zgody), by pracownik w konkretnym czasie (z reguły jest to okres przewidziany w planie) urlop wykorzystał. Zaakceptowanie przez pracodawcę wniosku urlopowego daje pracownikowi pewność, że pracodawca zgodził się na urlop w tym terminie.

Musimy bowiem pamiętać, że pracodawca nie jest związany wnioskiem pracownika zawierającym propozycję terminu udzielenia mu urlopu wypoczynkowego. Wyjątek stanowi wniosek pochodzący od pracownicy, która urodziła lub ma urodzić dziecko i chciałaby skorzystać z urlopu wypoczynkowego bezpośrednio po zakończeniu urlopu macierzyńskiego. Taki wniosek wiąże pracodawcę.

Jak wskazuje orzecznictwo sądowe - nie jest jednak konieczne oddzielne zawiadomienie pracownika przez pracodawcę o terminie urlopu wypoczynkowego, jeżeli plan urlopu został podany do wiadomości pracownika w sposób przyjęty w zakładzie pracy co najmniej na miesiąc przed rozpoczęciem urlopu. Oznacza to, że pracodawca nie musi przypominać pracownikowi o tym, że ten w danym dniu rozpoczyna urlop.

Zaległy urlop

Udzielenie zaległego urlopu do 31 marca kolejnego roku jest obowiązkiem pracodawcy, z którego może zostać rozliczony przez Państwową Inspekcję Pracy. W konsekwencji, jeśli pracownik nie uwzględni zaległego urlopu w planie urlopowym, pracodawca może przymusowo wysłać pracownika na urlop. Wyjątek stanowi zaległy urlop na żądanie, który w nowym roku przekształca się w tzw. urlop zwykły. Kolejną odrębnością jest fakt, że zaległy urlop na żądnie nie podlega obowiązkowi wykorzystania go do 31 marca. Należy też pamiętać, że roszczenie pracownika o urlop ulega przedawnieniu z upływem trzech lat. Jeżeli jakikolwiek pracownik dysponuje niewykorzystanym urlopem sprzed trzech lat, pracodawca może odmówić jego udzielenia z uwagi na opieszałość pracownika.

Przykład:
Pracownikowi pozostało do wykorzystania w 2010 r. 10 dni urlopu wypoczynkowego, z czego dwa dni stanowiły urlop na żądanie. W rezultacie do końca marca 2011 r. pracownik powinien wykorzystać osiem dni, zaś dwa pozostałe dni tytułem urlopu na żądanie mogą zostać wykorzystane do końca 2011 r.

Wobec pracodawcy nie będą wyciągnięte konsekwencje, jeśli zaległy urlop nie został wykorzystany przez pracownika w pierwszym kwartale następnego roku, z uwagi na usprawiedliwioną nieobecność pracownika, np. spowodowaną chorobą i przebywaniem na zwolnieniu lekarskim. Należy pamiętać, że nieobecność spowodowana chorobą wypiera urlop. W takiej sytuacji urlop przypadający w całości, lub części w okresie zwolnienia lekarskiego powinien być udzielony pracownikowi w innym, uzgodnionym pomiędzy stronami terminie.

Joanna Basińska