eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoPrawo gospodarcze › Prawo właściwe dla transakcji internetowych

Prawo właściwe dla transakcji internetowych

2010-11-26 12:04

W przypadku braku wyboru prawa właściwego dla umowy sprzedaży towarów lub świadczenia usług, spór podlega prawu miejsca zwykłego pobytu sprzedawcy czy usługodawcy.

Przeczytaj także: Jak prowadzić handel internetowy?

Specyfika umów zawieranych za pomocą elektronicznych środków komunikacji powoduje, że w praktyce obrotu często zdarza się, że zawarte przez przedsiębiorców umowy będą wykazywały związek z więcej niż jednym państwem. Związek ten może mieć różny charakter, dotyczyć miejsca zawarcia umowy, miejsca zamieszkania (ewentualnie pobytu), siedziby jej stron, miejsca faktycznego wykonywania działalności gospodarczej, miejsca wykonania umowy bądź jej niewykonania albo niewłaściwego wykonania. O ile zatem strony nie dokonały wyboru prawa właściwego, zadaniem sądu bądź innego organu stosującego prawo jest, w pierwszym rzędzie, ustalenie, jaki porządek prawny winien znaleźć zastosowanie do rozpoznawanej sprawy z tzw. elementem transgranicznym.

Obecnie zasadnicze znaczenie dla kwestii wyboru prawa – z perspektywy europejskiej – ma Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 593/2008 z 17.06.2008 w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych, które zastąpiło Konwencję Rzymską z 1980 r. Ma ono pierwszeństwo przed innymi aktami międzynarodowymi. Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w przypadku braku wyboru prawa właściwego dla umowy sprzedaży towarów lub świadczenia usług, spór podlega prawu miejsca zwykłego pobytu sprzedawcy czy usługodawcy. Definicji miejsca stałego pobytu dostarcza preambuła dyrektywy 2000/31/WE w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego. Pkt 19 preambuły wskazuje, że miejsce siedziby usługodawcy powinno być ustalane zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości, co oznacza konieczność zbadania miejsca faktycznego prowadzenia działalności z wykorzystaniem stałej siedziby, z zastrzeżeniem, że w przypadku świadczenia usług za pośrednictwem Internetu, o siedzibie nie decyduje ani miejsce, gdzie znajdują się środki techniczne obsługujące witrynę przedsiębiorcy, ani miejsce, z którego witryna www jest dostępna. Decyduje o niej miejsce, gdzie przedsiębiorca wykonuje swoją działalność gospodarczą w odniesieniu do danej transakcji.

Wyjątkowo, gdy z okoliczności sprawy wynika, że umowa wykazuje ściślejszy związek z innym państwem niż wskazane wg miejsca pobytu sprzedawcy lub gdy nie można ustalić prawa właściwego, podlega ona prawu państwa, z którym wykazuje najściślejszy związek. Związek ten, w przypadku transakcji internetowych, można rozpatrywać w odniesieniu do takich elementów jak:
  • miejsce pobytu czy siedziby nabywcy – problemem jest tu sprzedaż na skrzynkę elektroniczną, gdzie nabywca nie podaje tych danych,
  • lokalizacja urządzeń technicznych – co jest wątpliwe w świetle dyrektywy,
  • miejsce spełnienia świadczenia,
  • miejsce zawarcia umowy – problem mirroringu, a nawet wielości użytych w tym celu, często przypadkowych serwerów,
  • domena internetowa, tzw. narodowa, a nawet język strony www, bądź zastrzeżenie dokonane na tej stronie.

W przypadku umów konsumenckich rozporządzenie stanowi, iż umowa podlega prawu państwa, w którym to konsument ma miejsce zwykłego pobytu, pod warunkiem że przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą w państwie, w którym konsument ma miejsce zwykłego pobytu lub w jakikolwiek sposób kieruje taką działalność do tego państwa, lub do kilku państw z tym państwem włącznie, a umowa wchodzi w zakres tej działalności.

Na gruncie prawa polskiego kwestię prawa właściwego w omawianym zakresie określa ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną (nie dotyczy towarów). Zgodnie z nią świadczenie usług, w tym za pośrednictwem Internetu, podlega prawu państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego, na którego terytorium usługodawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę. Również tutaj faworyzowani są konsumenci w zakresie, w jakim ochronę zapewniają im przepisy odrębne.

Problem wyboru prawa właściwego dla transakcji internetowych został rozwiązany na gruncie europejskim, natomiast komplikuje się, jeśli sprzedawca czy usługodawca wykonuje działalność poza terenem EOG.

Przeczytaj także

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć jednostkę ZUS.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: