Zmiana ustawy prawo budowlane

Przeczytaj także: Prawo budowlane łamie prawa konstytucyjne?

Ustawa rozszerza regulację, dotyczącą świadectw charakterystyki energetycznej – dokumentów określających zużycie energii w danej nieruchomości (dalej „świadectwo”), zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118, zwana dalej „prawo budowlane”). Zgodnie z obowiązującą regulacją, świadectwo jest to dokument, który zawiera informacje dotyczące wielkości energii niezbędnej do prawidłowego korzystania z nieruchomości, a jednocześnie wskazania co do możliwości zmniejszenia kosztów wynikających z korzystania z energii, np. poprzez przeprowadzenie odpowiednich robót budowlanych.

Nowelizacja nakłada obowiązek posiadania świadectwa we wszystkich nieruchomościach budynkowych – nie tylko, jak było do tej pory, z rynku pierwotnego, lecz także tych z rynku wtórnego. Obowiązek sporządzenia świadectwa nie oznacza jednak, że bez tego dokumentu nie będzie można sprzedać nieruchomości, przykładowo mieszkania, bowiem ustawa nie przewiduje żadnej sankcji za zbycie mieszkania bez świadectwa. W tym zakresie konieczna byłaby ponowna nowelizacja prawa budowlanego.

Ustawa rozszerza także grupę osób, którzy mogą sporządzać świadectwa energetyczne. Nowe uprawnienia uzyskali inżynierowie budownictwa, którzy nie mają tytułu magistra, a ukończyli studia inżynierskie na kierunkach: architektura, budownictwo, inżynieria środowiska, energetyka lub pokrewnych. Świadectwa będą też mogli sporządzać uczestnicy procesu budowlanego, jak np. deweloperzy i projektanci budynków. Nie będą ich mogli natomiast przygotowywać właściciele, osoby, którym przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu bądź zarządcy budynku, dla którego ma być sporządzone świadectwo.

Nowelizacja, mimo że rozszerzyła obowiązek posiadania świadectwa, nie wprowadziła sankcji w przypadku ich braku. Można zatem stwierdzić, że sprzedaż lub wynajęcie budynku czy lokalu będą nadal możliwe bez tego dokumentu, a co za tym idzie, nieprzekazanie takiego dokumentu nabywcy tudzież najemcy nieruchomości, nie będzie wiązało się z żadnymi negatywnymi konsekwencjami. Kwestia ewentualnych sankcji jest zatem otwarta i prawdopodobnie uzależniona w dużej mierze od tego, czy na ich wprowadzenie zdecyduje się Komisja Europejska.