Wypadek przy pracy: nowe przepisy

Przeczytaj także: Zespół powypadkowy - powołanie i kompetencje

3 lipca 2009 r. utraciło moc rozporządzenie RM z 28 lipca 1998 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy oraz sposobu ich dokumentowania, a także zakresu informacji zamieszczanych w rejestrze wypadków przy pracy. Obecnie pracodawcy muszą respektować nowe przepisy zawarte w rozporządzeniu RM z 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 105, poz. 870), dalej „rozporządzenie”.

Do postępowań w sprawie ustalenia okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy, wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie nowych przepisów, stosuje się przepisy tego rozporządzenia, z tym że czynności dokonane w toku wszczętych postępowań zachowują swą skuteczność.

Konieczne zabezpieczenie miejsca

Podobnie jak w działo się to pod rządami starych przepisów, jeszcze przed podjęciem działań mających na celu ustalenie okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, obowiązkiem pracodawcy jest zabezpieczenie miejsca wypadku w sposób, który uniemożliwi (§ 3 ust. 1 rozporządzenia):

• dopuszczenie do miejsca wypadku osób niepowołanych,
• uruchamianie bez koniecznej potrzeby maszyn i innych urządzeń technicznych, które w związku z wypadkiem zostały wstrzymane,
• dokonywanie zmiany położenia maszyn i innych urządzeń technicznych, jak również zmiany położenia innych przedmiotów, które spowodowały wypadek lub pozwalają odtworzyć jego okoliczności.

Uruchomienie maszyn tylko za zgodą szefa

Pracodawca może wyrazić zgodę na uruchomienie maszyn lub dokonanie zmian w miejscu wypadku. Najpierw powinien jednak uzgodnić to ze społecznym inspektorem pracy (w przypadku zaistnienia wypadku śmiertelnego, ciężkiego lub zbiorowego- z właściwym inspektorem pracy i prokuratorem), dokonać oględzin miejsca wypadku, a w razie potrzeby zrobić szkic lub fotografię miejsca nieszczęśliwego zdarzenia (§ 3 ust. 2-3 rozporządzenia).

Dokonywanie jakichkolwiek zmian w miejscu wypadku bez uzyskania zgody, o której mowa powyżej, jest niedopuszczalne. Wyjątkiem jest tu sytuacja, w której konieczne jest ratowanie osób lub mienia albo też zapobieżenie grożącemu niebezpieczeństwu.