Wypowiedzenie umowy o pracę pisemnie lub ustnie

Przeczytaj także: Zwolnienie pracownika z obowiązku świadczenia pracy

Co do zasady, oświadczenie o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę powinno być dokonane na piśmie i to bez względu na to, czy o rozstaniu pracownika z firmą decyduje szef, czy też sam zatrudniony (art. 30 § 3 K.p.). Nie można również zapominać, że zachowanie formy pisemnej jest niezwykle istotne ze względów dowodowych.

Stosownie jednak do art. 60 K.c., wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które pozwala na ujawnienie jej woli w sposób dostateczny, o ile oświadczenie w tym zakresie nie budzi wątpliwości. A zatem, należy uznać, że wypowiedzenie dokonane przez pracownika bez zachowania formy pisemnej jest skuteczne, pomimo że de facto doszło do naruszenia wymogu formalnego nałożonego przez art. 30 § 3 K.p.

Warto także dodać, że przepisy prawa pracy nie przewidują żadnych sankcji dla pracownika, który nie dochował formy pisemnej oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę. W razie ewentualnego sporu będzie musiał jedynie udowodnić (powołując się np. na świadków), że rozwiązał umowę ustnie.

W związku z powyższym pracodawca nie ma prawa pożegnać się z pracownikiem, który ustnie wypowiedział umowę i nie pojawił się po upływie okresu wypowiedzenia w pracy, w trybie art. 52 § 1 K.p. (zwolnienie dyscyplinarne). Stosunek pracy, w efekcie skutecznego oświadczenia woli podwładnego, uległ już bowiem rozwiązaniu. Jedyne co pozostaje szefowi, to niezwłoczne wystawienie świadectwa pracy (art. 97 § 1 K.p.).

WAŻNE

W omawianym tu aspekcie warto przytoczyć wyrok SN z 24 marca 1999 r. (I PKN 631/98, OSNP 2000, Nr 10, poz. 381), w świetle którego możliwość ustnego rozwiązania stosunku pracy przysługuje nie tylko zatrudnionemu. SN uznał bowiem, że skuteczne jest również ustne oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę, przekazane pracownikowi przez bezpośredniego przełożonego.