Zastaw rejestrowy: sprzedaż w drodze przetargu

Przeczytaj także: Przetargi a prawo zamówień publicznych

Zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów zasadą jest, że zaspokojenie zastawnika z przedmiotu zastawu rejestrowego następuje w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego. Jednak umowa zastawnicza może przewidywać również, że zaspokojenie zastawnika nastąpi przez sprzedaż przedmiotu zastawu rejestrowego w drodze przetargu publicznego, który przeprowadzi notariusz lub komornik, w terminie 14 dni od dnia złożenia przez zastawnika wniosku o dokonanie sprzedaży.

Rozporządzenie określa co powinien zawierać wniosek zastawnika oraz dokumenty, które należy do niego dołączyć. Oprócz elementów obligatoryjnych zastawnik może wskazać we wniosku dzień, w którym należy dokonać ogłoszenia o przetargu, jak również wskazać podmioty, do których powinny być wysłane indywidualne zawiadomienia o przetargu.

Zgodnie z Rozporządzeniem, jeżeli umowa zastawnicza nie określa inaczej, przetarg przeprowadza się w miejscowości:

• w której znajduje się przedmiot zastawu rejestrowego, albo
• położonej w obszarze właściwości sądu rejonowego, w którym znajduje się przedmiot zastawu,
• położonej w obszarze właściwości sądu rejonowego, w którym wg umowy zastawniczej zastawca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę (jeżeli przedmiotem zastawu jest prawo majątkowe).

Na wniosek zastawnika i za zgodą zastawcy można przeprowadzić przetarg w innej miejscowości.

Przetarg publiczny przeprowadza notariusz lub komornik wg wyboru zastawnika. Przeprowadzający przetarg odmawia przeprowadzenia przetargu, jeżeli:

• powziął wiadomość o okolicznościach, na podstawie których może przypuszczać, że przedmiot zastawu został zajęty w postępowaniu egzekucyjnym (chyba że przedmiotem zastawu są rzeczy ulegające szybkiemu zepsuciu),
• wystąpiły przyczyny uzasadniające wyłączenie sędziego lub inne uniemożliwiające przeprowadzenie przetargu.

Koszty przeprowadzenia przetargu ponosi zastawca (jeśli zastawca i zastawnik nie postanowią inaczej), także w przypadku, gdy przetarg nie dojdzie do skutku. Koszty te obejmują:

• wynagrodzenie dla przeprowadzającego przetarg,
• zwrot wydatków (tj. koszty ogłoszenia, indywidualnych zawiadomień, a jeżeli istnieje taka potrzeba - koszty wynajęcia lokalu, a także rzeczoznawcy).

O przeprowadzeniu przetargu, najpóźniej na 3 dni przed terminem przetargu, zawiadamia osoba przeprowadzająca przetarg przez ogłoszenie, które zamieszcza:

• w dzienniku poczytnym w miejscowości, w której ma się odbyć przetarg,
• w miejscu, w którym ma się odbyć przetarg.

Aby przetarg mógł być przeprowadzony musi się do niego zgłosić co najmniej jedna osoba, przy czym w przetargu nie mogą uczestniczyć: zastawnik, zastawca, przeprowadzający przetarg, ich małżonkowie, jak również ich wstępni i zstępni, osoby pozostające z nimi
w stosunku przysposobienia, a także osoby obecne na przetargu w charakterze urzędowym. Zgłaszający się do przetargu, najpóźniej w chwili jego rozpoczęcia, składa rękojmię
w wysokości co najmniej 10% wartości szacunkowej.

Zgodnie z Rozporządzeniem przetarg odbywa się ustnie i rozpoczyna się od ogłoszenia ceny wywołania. Przebicie dla nabywcy, czyli dla osoby, która zaoferowała najwyższą cenę, następuje po trzykrotnym wezwaniu do kolejnego postąpienia.

Osoba, która wygrała przetarg staje się właścicielem przedmiotu z chwilą zapłaty ceny nabycia, a złożoną przez niego rękojmię zalicza się na poczet tej ceny. W przypadku, gdy nie zapłaci on ceny, traci rękojmię, a przetarg zostanie wznowiony.