Trzecia umowa na czas wykonania określonej pracy

Przeczytaj także: Rodzaje i czas trwania umowy o pracę

Art. 25 K.p. rozróżnia kilka rodzajów umów o pracę. Są to:

• umowa na okres próbny,
• umowa na czas określony (w tym umowa na zastępstwo),
• umowa na czas wykonywania określonej pracy,
• umowa na czas nieokreślony.

W myśl art. 25¹ K.p. zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy o pracę na czas nieokreślony, jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca. Nawet jeżeli pracodawca postanowi przedłużyć aneksem drugą umowę o pracę na czas określony, aby w ten sposób obejść konieczność zatrudnienia na czas nieokreślony, to musi się liczyć z tym, że jego działanie w świetle obowiązującego prawa jest bezskuteczne.

Rozpatrzmy teraz następujący przypadek: pracownik zawarł z pracodawcą trzecią umowę na czas prowadzenia projektu. Pomiędzy podpisaniem kolejnych umów nie było żadnych przerw. Czy można w tym przypadku uznać, że trzecia umowa z mocy prawa przekształciła się w umowę na czas nieokreślony?

Art. 25¹ K.p., zgodnie z intencją ustawodawcy, znajduje zastosowanie w stosunku do umów o pracę na czas określony, z którymi nie należy jednak utożsamiać umów na czas wykonania określonej pracy (por. wyrok SN z 6 listopada 2001 r., I PKN 672/00, OSNP 2003, Nr 19, poz. 458). Umowa na czas wykonania określonej pracy jest w pewnym sensie zbliżona do umowy o dzieło (przy czym ryzyko gospodarcze związane z jej wykonaniem spoczywa zawsze po stronie pracodawcy). Jej rozwiązanie następuje z dniem ukończenia określonej w umowie pracy, bądź też przed tym terminem - na mocy porozumienia stron czy to bez wypowiedzenia.

We wskazanym powyżej wyroku sąd uznał, że różnice, które istnieją pomiędzy umową na czas określony a umową na czas wykonania określonej pracy, są na tyle istotne, że nie istnieje możliwość przekształcenia tej ostatniej w umowę na czas nieokreślony. Nie stanie się tak nawet w przypadku, gdy pracownik świadczył pracę zarówno w ustalonym miejscu pracy, jak i w innym miejscu wskazanym przez pracodawcę.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że zawarcie trzeciej umowy na czas wykonania określonej pracy nie jest równoznaczne w skutkach z zawarciem umowy na czas nieokreślony, tak jak stałoby się to przy trzeciej umowie na czas określony.