Likwidacja działalności gospodarczej krok po kroku

Przeczytaj także: Likwidacja firmy i otwarcie nowej. A co ze starą?

Sposób na uniknięcie zapłaty podatku VAT.

Aby uniknąć zapłaty podatku VAT od majątku wykazanego w spisie z natury, należy wyprzedać towar i doprowadzić spis likwidacyjny w miarę możliwości do zera. Wprawdzie z tytułu sprzedaży również powstaje obowiązek podatkowy, jednak przedsiębiorca może obniżyć jego wysokość poprzez obniżenie ceny netto np. przeceniając towar.

Również w przypadku środków trwałych należy podjąć działania w celu sprzedaży składników majątku trwałego. Pamiętajmy, że przy sprzedaży podatek VAT jest obliczany od ceny, za którą sprzęt został sprzedany natomiast w remanencie likwidacyjnym konieczne jest podanie ceny nabycia, od której jest obliczany podatek według właściwej stawki. Można też majątek firmy łącznie z towarami pozostałymi na dzień likwidacji zutylizować, jeżeli przedmioty te utraciły w trakcie działania firmy swoją wartość rynkową. Największy kłopot sprawiają samochody osobowe, od których odliczono tylko 50 % podatku naliczonego, gdyż w przypadku przekazania go na użytek własny w dniu likwidacji ustawodawca nakazuje zapłacić 23% Vat od całej wartości samochodu.

W związku z tym podatnicy dokonujący spisu z natury, w którym ujmowany jest samochód osobowy, mogą albo sprzedać samochód osobowego przed likwidacją działalności gospodarczej, z jednoczesnym zwiększeniem kwoty podatku naliczonego (w związku ze zmianą przeznaczenia samochodu wyłącznie dla celów działalności gospodarczej); ograniczenie dotyczy przy tym samochodów osobowych o wartości początkowej do 15 000 zł netto, albo też ująć samochód w spisie z natury i wykazać kwotę podatku należnego z tego tytułu, bez możliwości wykazania odliczenia całego podatku VAT.

W przypadku, wybrania pierwszej opcji, zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany do korekty odliczonego wcześniej podatku VAT.

Korekta ta następuje w oparciu o zasady przewidziane w przepisach art. 91 ust. 1-6 ustawy o VAT, a jej warunkiem jest zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT w tzw. okresie korekty. I tak długość okresu korekty wynosi dla:

• środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa przekracza 15.000 zł - 5 lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntu - 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT),
• środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł - 12 miesięcy, licząc od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania (art. 91 ust 7b-7c ustawy o VAT).

Jeżeli zatem od zakupu składnika majątku (np. samochodu) o wartości poniżej 15.000 zł nie upłynął rok a powyżej 15.000 zł pięć lat i nie odliczono całego podatku VAT, istnieje możliwość skorygowania odliczonego podatku.

Ponieważ w przepisie odwołano się do odliczenia "całej kwoty podatku", pojawiły się wątpliwości, czy regulacje zawarte w art. 91 ustawy o VAT należy stosować również do samochodów osobowych , przy nabyciu których przysługuje prawo do odliczenia jedynie części VAT.

Kwestię tę rozstrzygnął WSA w Kielcach w wyroku z 31 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Ke 145/11. Sąd uznał, że (...) w przypadku zakupu samochodów podatkiem naliczonym jest jedynie 60% kwoty podatku wykazanej w fakturze, nie więcej niż 6.000 zł (a nie cała kwota podatku). Pozostała część tej kwoty (tj. VAT niepodlegający odliczeniu) nie ma przymiotu podatku naliczonego w rozumieniu art. 86 ust. 2 ustawy VAT.( ...).W konsekwencji oznacza to, że VAT podlegający odliczeniu przy zakupie samochodu osobowego stanowi "całą kwotę podatku naliczonego", o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy o VAT.


Przykład:
Przedsiębiorca kupił samochód osobowy w sierpniu 2014 r. za 90 000 zł netto ( 23% VAT, czyli 20700 zł) i odliczył z tego tytułu 10.350zł VAT. Następnie zdecydował się na sprzedaż tego auta w kwietniu 2015 r. za 75 000 zł netto. W związku ze sprzedażą musi wykazać do zapłaty VAT w wysokości 17250 zł (23% VAT). Jednocześnie ma prawo do skorygowania VAT-u nieodliczonego przy zakupie, w odpowiedniej proporcji:

• 20 700 zł - 10350 zł = 10350 zł.
• 10350 zł x 52 (miesiące liczone od nabycia wraz z miesiącem sprzedaży)/60 = 8970 zł. A zatem w związku ze sprzedażą przedsiębiorca musi zapłacić 8280 zł VAT (17 250 zł - 8970 zł).

Korekty można dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który jest to korekta. Jeśli zamykamy działalność gospodarczą, korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.


Pamiętajmy, że przez 5 lat od zakończenia roku, w którym firma została zamknięta, trzeba przechowywać dokumenty księgowe, podatkowe i związane z zakończeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości:

1. Zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe podlegają trwałemu przechowywaniu.
2. Pozostałe zbiory przechowuje się co najmniej przez okres:
   • księgi rachunkowe - 5 lat;
   • karty wynagrodzeń pracowników bądź ich odpowiedniki - przez okres wymaganego dostępu do tych informacji, wynikający z przepisów emerytalnych, rentowych oraz podatkowych, nie krócej jednak niż 5 lat;
   • dowody księgowe dotyczące wpływów ze sprzedaży detalicznej - do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy, nie krócej jednak niż do dnia rozliczenia osób, którym powierzono składniki aktywów objęte sprzedażą detaliczną;
   • dowody księgowe dotyczące środków trwałych w budowie, pożyczek, kredytów oraz umów handlowych, roszczeń dochodzonych w postępowaniu cywilnym lub objętych postępowaniem karnym albo podatkowym - przez 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje, transakcje i postępowanie zostały ostatecznie zakończone, spłacone, rozliczone lub przedawnione;
   • dokumentację przyjętego sposobu prowadzenia rachunkowości - przez okres nie krótszy od 5 lat od upływu jej ważności;
   • dokumenty dotyczące rękojmi i reklamacji - 1 rok po terminie upływu rękojmi lub rozliczeniu reklamacji;
   • dokumenty inwentaryzacyjne - 5 lat
   • 107 pozostałe dowody księgowe i sprawozdania, których obowiązek sporządzenia wynika z ustawy - 5 lat.
3. Okresy przechowywania ustalone w ust. 2 oblicza się od początku roku następującego po roku obrotowym, którego dane zbiory dotyczą.

W przypadku wielu dokumentów pracowniczych i płacowych okres przechowywania może wynosić nawet 50 lat. Jest to konieczne z tego względu, że nawet po dniu zamknięcia przedsiębiorstwa uprawnione do tego urzędy nadal mogą kontrolować firmowe dokumenty. Natomiast dostęp do dokumentów kadrowych może być istotny dla ustalenia prawa pracownika do emerytury lub renty.

Zobacz także: https://mikroporady.pl/instrukcje-i-regulaminy/instrukcje/jak-przeksztalcic-dzialalnosc-indywidualna-przedsiebiorcy-w-spolke-osobowa-z-menadzerami-pracownikami

Podstawa prawna :

• art. 10 ,14 ust. 2C, , art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. "a", art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a , art 24 ust 3a , art. 24 ust. 3b, 24 ust 2 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2018.1509 t.j.),
• art. 26 ust. 4 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U.2018.395 t.j.),
• art14, art. 111 ust. 5, art. 91 , 7 art. 111 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.2018.2174 t.j.),
• art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U.2017.1150 t.j.),
• § 2 i 3, § 6 ust 1 pkt 1 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 163),
• § 27 ust. 1 i 3, § 28 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów( Dz. U. 2017.728 t.j.),
• rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U.2018.856 t.j.)
• rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r . ( Dz. U. poz 2230),
• §15 ust 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14.03.2013 r. w sprawie kas rejestrujących ( tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 363) ,
• Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 lutego 2014r. , sygn. akt II FPS 8/13,
• Wyrok Sądu Administracyjnego z dnia 25 października 2011 r. sygn. akt II FSK 739/10,
• Wyrok WSA w Kielcach z 31 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Ke 145/11,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 13 kwietnia 2015 r., nr IBPBI/1/4544-86/15/,
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2015 r., nr IBPBI/1/415-1468/14/ŚS.

Chcesz dodatkowych wyjaśnień? zadaj pytanie https://mikroporady.pl/pytania-do-eksperta/zadaj-pytanie