eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoPrawo administracyjne › Plan miejscowy: ochrona widoku na zabudowę śródmiejską

Plan miejscowy: ochrona widoku na zabudowę śródmiejską

2016-01-04 00:29

Przeczytaj także: Warunki zabudowy. Kiedy trzeba je uzyskać? Jakie wymogi należy spełnić?


Jeżeli właściciel nieruchomości, w stosunku do której wprowadzono ograniczenia w wysokości zabudowy z uwagi na ochronę widoku na zabudowę śródmiejską, nie zgadza się z przyjętym w planie miejscowym rozwiązaniem, powinien zaskarżyć go do sądu administracyjnego. Natomiast gdy miasto dopiero planuje wprowadzenie ograniczeń, warto zainteresować się sporządzanym w toku procedury planistycznej projektem planu i gdy zostanie on jeszcze przed uchwaleniem wyłożony do publicznego wglądu, należy zgłosić do niego uwagi. Prawo składania uwag do projektu planu to jedna z możliwości udziału lokalnej społeczności w procesie sporządzania planu miejscowego i wypowiedzenia się co do przyjętych w tym projekcie ustaleń i rozwiązań. Proces przygotowania planu miejscowego powinien być otwarty dla społeczeństwa, transparentny i dający możliwość zgłaszania własnych postulatów, wątpliwości i wariantów rozwiązań.

Termin na składanie uwag nie może być krótszy niż 14 dni. Uwagi do projektu planu miejscowego może wnieść każdy, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie, a więc w szczególności właściciele nieruchomości, na których ma zostać ograniczona wysokość zabudowy. Składane uwagi mogą przybrać wyraz krytyki wobec projektu planu, dodatkowo można w nich wskazać także alternatywne rozwiązania (np. wskazać inną maksymalną wysokość zabudowy lub też inne środki na wyeksponowanie widoku na zabudowę śródmiejską).

Właściwy organ miasta jest obowiązany do rozpatrzenia składanych uwag, a w przepadku ich uwzględnienia, wprowadzić powinien zmiany do projektu planu. Jeżeli jednak zgłaszane uwagi do projektu planu dotyczące ograniczenia wysokości zabudowy nie zostaną uwzględnione lub też właściciel kupi nieruchomość, na której już wcześniej plan miejscowy przewidywał ograniczenia, pozostaje już tylko wniesienie skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Aby skutecznie złożyć skargę, należy najpierw na piśmie wezwać radę miasta do usunięcia naruszenia prawa poprzez wycofanie zapisu ograniczającego maksymalną wysokość zabudowy, a dopiero potem w razie braku otrzymania odpowiedzi lub też otrzymania odpowiedzi odmownej, składa się skargę do właściwego miejscowo wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Pamiętać trzeba o terminie, który na złożenie skargi wynosi trzydzieści dni od dnia doręczenia odpowiedzi rady miasta na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ ten nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa. Sąd rozstrzygając sprawę uprawniony jest do stwierdzenia nieważności zakwestionowanych zapisów planu miejscowego, choć może też skargę oddalić. Gdyby orzeczenie wojewódzkiego sądu administracyjnego okazało się nie po myśli właściciela nieruchomości, służy jeszcze środek zaskarżenia od niego w postaci skargi kasacyjnej. Aby skorzystać z możliwości jej złożenia, trzeba jednak najpierw wystąpić w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku w pierwszej instancji o sporządzenie pisemnego uzasadnienia tego wyroku. Od wniosku w tej sprawie pobiera się opłatę kancelaryjną w wysokości 100 złotych. Następnie po otrzymaniu na piśmie wyroku wraz z uzasadnieniem udać należy się do adwokata lub radcy prawnego (z uwagi na przymus ustawowy, wykluczający działanie bez profesjonalnego pełnomocnika), który sporządzi skargę kasacyjną i złoży ją do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Niestety w chwili obecnej czas oczekiwania na rozpoznanie przed sądami administracyjnymi sprawy dotyczącej skargi na plan miejscowy jest stosunkowo długi i wynosi około pół roku w pierwszej instancji i co najmniej ponad rok w sprawach przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w Warszawie.

Wprowadzenie ochrony widoku na zabudowę śródmiejską w planie miejscowym dotyka właścicieli nieruchomości, którym często zakazuje się wznoszenia budynków powyżej pewnej wysokości na okolicznych terenach. Taka forma ochrony może być stosowana zarówno wobec zabytków, jak też i wobec innych budynków czy też całych układów urbanistycznych, jeżeli wynika to z przyjętej koncepcji planistycznej. Rada Miasta powinna mieć jednak na uwadze, że przyjęte w planie rozwiązania ograniczają prawo własności obywateli, wobec czego nie może ona działać w sposób dowolny, niecelowy i niepoparty stosownymi ekspertyzami sporządzonymi w procedurze planistycznej, wykazującymi niezbędność przyjętych rozwiązań. Jeżeli rada miasta narusza w nieuprawniony sposób prawa właścicieli nieruchomości, na pewno warto przyjęte rozwiązania zaskarżyć do sądu administracyjnego, domagając się stwierdzenia ich nieważności.

poprzednia  

1 2 3

Przeczytaj także

Skomentuj artykuł Opcja dostępna dla zalogowanych użytkowników - ZALOGUJ SIĘ / ZAREJESTRUJ SIĘ

Komentarze (0)

DODAJ SWÓJ KOMENTARZ

Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Wpisz nazwę miasta, dla którego chcesz znaleźć jednostkę ZUS.

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: