Prawa konsumenta: zmiana przepisów okiem Lewiatana

Przeczytaj także: Ochrona praw konsumenta w Internecie po zmianie przepisów

3. Utrzymanie zakresu odpowiedzialności za wady fizyczne.

„Art. 556¹. § 1. Wada fizyczna polega na niezgodności rzeczy sprzedanej z umową. W szczególności rzecz sprzedana jest niezgodna z umową, jeżeli:

1. nie ma właściwości, które rzecz tego rodzaju powinna mieć ze względu na cel w umowie oznaczony albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia;
2. nie ma właściwości, o których istnieniu sprzedawca zapewnił kupującego, w tym przedstawiając próbkę lub wzór;
3. nie nadaje się do celu, o którym kupujący poinformował sprzedawcę przy zawarciu umowy, a sprzedawca nie zgłosił zastrzeżenia, co do takiego jej przeznaczenia a właściwości towaru były indywidualnie uzgadniane z konsumentem
4. została kupującemu wydana w stanie niezupełnym.

Postulat:
Dodanie w punkcie 3, po słowie przeznaczenia „a właściwości towaru były indywidualnie uzgadniane z konsumentem” (jw.)

4. Utrzymanie 6 miesięcznego terminu domniemania istnienia wady rzeczy w chwili jej wydania.

Postulat: zmiana art. 44 pkt 13- z proponowanych 12-tu na obecnie obowiązujące 6 miesięcy.

5. Pozostawienie przedsiębiorcom wyboru o sposobie doprowadzenia rzeczy do stanu wolnego od wad. (Art. 44 pkt 14)

Ze względu na interesy przedsiębiorców, to oni powinni móc wybrać środek naprawczy towaru tak, żeby finalnie konsument otrzymał produkt wolny od wad.

Proponowane brzmienie (pkt 11-13)

Art. 560.
§1. Jeżeli rzecz sprzedana ma wadę, kupujący może żądać obniżenia ceny albo od umowy odstąpić, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady.
§2. Jeżeli kupującym jest konsument – zmiana w stosunku do projektu sprzed RM
§3. Kupujący nie może odstąpić od umowy, jeżeli wada jest nieistotna.

6. Utrzymanie obowiązujących terminów rękojmi (Art. 44 pkt 17)

Postulat: wykreślenie artykułu 44 pkt 17.

Tak dalece posunięte wydłużenie okresów rękojmi jest bardzo ryzykowne. Pojawienie się wielu wad zależy często od sposobu użytkowania danej rzeczy, czy nieruchomości przez konsumenta. Dochodzenie, po tak długim okresie użytkowania rzeczy bądź nieruchomości, źródła wady będzie z pewnością niezmiernie trudne.

7. Niewprowadzanie odpowiedzialności wykroczeniowej za naruszenie obowiązków informacyjnych.

Postulat: wykreślenie art. 45 ust. 2.

Zwracamy uwagę na wysokie ryzyko odpowiedzialności przedsiębiorców za nieumyślne naruszenia przepisów projektowanej ustawy – zwłaszcza wobec odwrotnej niż w Kodeksie karnym ogólnej zasady ponoszenia odpowiedzialności za wykroczenia popełniane nieumyślnie.

IV. Inne uwagi

Na zakończenie, pragniemy zwrócić uwagę na szereg sformułowań, które naszym zdaniem budzą wątpliwości interpretacyjne, między innymi:

• Zamieszczone w art. 44 pkt 8 sformułowanie „wyjaśnienia o stosunkach prawnych i faktycznych dotyczących rzeczy sprzedanej” jest niezrozumiałe i wydaje się, że określenie jego zakresu będzie w praktyce sprawiało problem.
• Wskazujemy również, że pojęcie „przejścia niebezpieczeństwa” użyte w zaproponowanej treści art. 548 § 1 nie przystaje do terminologii, którą posługuje się aktualnie kodeks cywilny, a także dyrektywa. Polskie prawo cywilne posługuje się pojęciem „ryzyka”, dlatego też dalsze posługiwanie się pojęciem „niebezpieczeństwa” nie wydaje się zasadne.
• Konfederacja Lewiatan zaznacza też, iż pojęcie „wyposażenia” rzeczy sprzedanej, zawarte w § 5 art. 5461, nie jest zgodne z obecnie stosowaną w kodeksie cywilnym terminologią. Kodeks cywilny posługuje się pojęciem „części składowych” i „przynależności” danej rzeczy. W związku z powyższym prosimy o dokonanie koniecznych zmian terminologicznych, gdyż wydaje się, że użyte pojęcie „wyposażenia” jest bardziej potoczne i odnosi się raczej do pomieszczeń lub lokali, a nie do rzeczy ruchomej.